Zifiri karanlıktayım şimdi.
Senden ayrıldığımdan beri,
Kalbim atmaz oldu.
Biliyorum, çok uzaktasın…

Gözümü kapatıp seni yanımda,
Kollarımda hayal etmek istiyorum,
Ama olmuyor…
Her içime çekişimde başımı döndüren,
Tiryakilik yapan kokunu alamıyorum.
Gözlerine baktığımda,
İçimde hareketlenen o tuhaf şey,
Sen bu kadar uzağımdayken hareketlenmiyor.
Ne ellerim birbirine dolanıyor,
Ne de ruhum güvende olduğunu hissediyor.

Belki kavuşuruz arzusu ile,
Açıyorum pencereyi sonuna kadar.
Ve umutsuz bekleyiş başlıyor;
Islak, iri siyah gözlerimin nem kokan havasıyla…

Esen rüzgarın çığlıklarını dinliyorum çaresiz.
Bir şeyler fısıldıyor bana.
Sanırım oda isyan ediyor sana,
Benden bu kadar uzak olmana..

Senden ayrıldığımdan beri,
Her nefes haram bana.
Aldığım her nefes,
Bir hançer gibi saplanıyor boğazıma...

Nice ayrılıklar yaşadık seninle.
Ama yokluğun hiç bu kadar acıtmamıştı canımı.
Acıyı hücrelerimde hiç bu kadar derinden hissetmemiştim.
Belki de hiç gelmeyeceğini kabullenmeliyim.
Belki de artık toprak kokunu içime çekmeliyim...

BsraK