Eve dönerken her zamanki gibi yürümek istedim,
Aktif spor yapamadığımdan yine buydu tercihim,
Yine alışkanlığım gereği alışverişimi de yaptım,
İki kolumda iki yük asılı, uzayan yolları aştım…

Önce arkadan ses geldi:’Teyze, yardım edeyim!’,
Sonra yürüyen beni geçti, kerli ferliydi gördüğüm,
Onun yandan görünüşü gençlik sınırında değildi,
Demek ki benim arkadan görünüşüm yaşlı biriydi…

Elbette ki paketlerim hala elimdeydi, veremezdim,
Yardımseverliğin bu boyutuyla da aşina değildim,
Biraz daha yürüyünce karşımda yine yurdum insanı,
‘Abla! İstersen bir çek çek arabasıyla taşı bunları!’…

Anlaşılan eve kadar epey malzeme biriktirecektim,
Artık spor isteğiyle de yola çıkmak istemeyecektim,
Sağ olsun ‘Yurdum insanı!’ fikir vermeyi pek sever,
Edebiyat defterinde şiir olacaktır elime geçenler…