Yitik bir hikayeyim bilme sevgili hâli
Kelimeler mecalsiz, yok sükutun vebâli
Neftî bir karanlığın en kuytu rüyasıyım
Firarî gecelerin güne düşen zevâli

Sabahsız iklimlerin tutsağıyım bil beni
Gözlerin kıyametim, cennetine al beni


Hoyrat dokunuşlarla parmak uçlarında yaş
Islak bakışlarımdan payına düşen telaş
Çetrefil duyguların ömrü az ziyâsıyım
Yalancı bir rüzgârla sönecek yavaş yavaş

Ya azâd et ruhumu, ya âlemden sil beni
Gözlerin kıyametim, cennetine al beni


Zâhire aldananlar meczup demekte haklı
Kaygısı aşk olanın gayrıya ermez aklı
Canhıraş bir çığlığın âsûde riyâsıyım
İğreti gülüşlerin mesâbesinde saklı

Rüsvâ etti kendime susturduğum dîl beni
Gözlerin kıyametim, cennetine al beni


Kanayayım seninle, haydi yüreğini aç
Kanayan gül yaprağı, derdi kendine ilaç
Ateşten nehirlerin nirânî deryasıyım
Bir karınca yükünde su ferahına muhtaç

Varlığın kıymetiydim heder etti zûl beni
Gözlerin kıyametim, cennetine al beni


Siler mi zamansızlık yüklendiğin sıfatı
Hicranın son mevsimin deva bulmaz âfâtı
Süveydâ mâteminle yalnızlığın yasıyım
Nasıl taşır ki kalbim emanet bir hayatı

Araf’ta lîme lîme, mekansızım bul beni
Gözlerin kıyametim, cennetine al beni


2008