Nihayet güneşin doğduğu söylendi
Oysa her sabah mütemadiyen doğar güneş
Bir çift göz düşer
Işığından
Karanlığa nazire eder


Tamam, şimdi duydum diye hayıflanır kulak
Oysa bir duyabilse çığırışları
Bir hengâme bir tantana
Alabildiğince karmaşa


Ucube cisimler dolar odalarına
Kovacak bir telaş bir heyecan
Oysa onlar korkmakta
Köşe bucak kaçanlar


Elleri bir soğuk bir soğuk
Tutsa ısınacak
Ama kayıp yürekler
Saçma sapan bir telaş bir heyecan


Kaçan kovalanır bir yaşam
Oysa ne kaçan neden kaçtığını bilmekte
Ne kovalayan yakalama derdinde
Bir aymazlık bir cehalet


Hercai menekşesi açmış
Sarmaşık misali büyümekte
Oysa az olur menekşelerin ömrü
Ne bilen var ne umurunda tavına av olmuş yürek



Cismine esbap sarınmış birkaç fani
Bin yüzleri ardına almış
Öylesine sürmekte
Oysa öylesine geçecek kadar az değil yaşam




Bilmeden anlamadan gelene amenna çekmekte
Amenna sının anlamı ezilmekte
Ağır yüklü hafif gelmekte
Anlam manasına küsmüş bir yaşam

Meramı anlatmak hüner
Konuşan dili gururdan ayıklamak başka
Susman ne dünyada
Susmak yenilmek beklide en sonunda


Yenilgiyi kabul etmek mi aslında?