Bu sabah da her zamanki gibi güne gözlerimi açtım,
Uykusunu almış biri olarak hayata neşeyle gülümsedim,
Önce baskülü ziyaret ettim sonra mutfağı ve nihayet,
Buraya gelmiş oldum, ikili rakamlarda biri olarak, net...

Bu sabah her zamanki gibiydim, rahat ve neşeli biri,
İçinde fırtına esse de hafif bir rüzgara indirger gibi,
Dışarıda serin bir hava vardı, yağmur da çiseliyordu,
Hayat sürüyordu ama kargalar ve martılar yoktu...

Onlar da gelir öğleden sonra, henüz sabah ve çok erken,
Televizyonda ilginç bir durum yok; haber, haber, derken,
Müzik kanalı açtım, gerçi müzik değildi orada da yapılan,
Mizansenle idare ediyor orası da, bir adam vardı, donan...

Sonra hayvanların mizanseni başladı, gerçekten hoşlar,
Hepsi birbirinden akıllı gibi, mizansende başarılı olmuşlar,
Sabahın erken vakti, sadece bende değil başlayamamak,
Üstelik herkese tatil bugün, benden geçti günleri saymak...

Ben daha bu şiiri bitirmeden aklıma mutfak geldi nedense,
Gidip oraya bir bakayım, çay suyu kaynamıştır belki de,
’Akşam, yine akşam...’ demiş atalardan biri, bir zamanlar,
Sabah, yine sabah... diyorum ben de, bu şiir böyle başlar...