dipsiz kuyuların koynundayım
Yusuf"a özendi yüreğim
Hakkettiğim yerdeyim.
Adresim yok
Üzerimde bir deli gömleği
içimde hicran karası bir kalp
Üşüyorum.
Düşlerin eşiğindeyim.
Üryanım..
Parşömen topluyor
senli cümlelerimi
yitirdiklerimi

Boşluktayım.
bedenim yenilgilerin meydanı
Kazandığım tek bir vuslat yok aşk seceremde.

Şimdi;
hicranla savaşın ortasında “ düşlerimi“ tüketmemi söylüyorsun
Tarih boyunca hiçbir zaman savaş tek başına kazanılmadı ki be yâr..

Unuttun mu cancağızım?
Güvenmiyorum bendeki küçük kıza....

bıçak dayadım kalemime
Deliriyorum.
hicranın kara şövalyeleri duruyor önümde.
Kısır topraklarım.

Sicili bozuk aşk luğatinde.

yitiyorum akşam kızıllığımı
Kaybediyorum sana ait ne varsa
Deliriyorum ben.
Parçalara bölüyorum kendimi.
hicrana kalansız bölünüyorum be yâr

Gel etme cancağızım


salma beni uçurumlara.
ben ki küçük bir kız çocuğum
bedenim kan revan olur .
Kaybediyorum.
Düşüyorum…
Senle tamamlamışken hicrana mehil verme yüreğimi.
Sürgün etme gece karası gözlerini gözlerime
Sayıklarım hiçliğimi
Çatlarım orta yerimden.
Serpilirim düşlerin ortasına.
Düşer dudaklarım toprağa.
Saçlarımı taramam artık.
avuçlarımdaki gülleri
kör bıçakla yüreğimden bileyip
atarım şizofren halimle..
Sensizliğin tirit attığı geleceği boğarım

Sensizliğe " vefasızlık" katar mezar kazarım kalemime
Yitip giderim velhasıl.
Deliyim ya sonuçta.

Yok’um velhasıl;
hükmüm geçmez maviliğine.........

morg kokusuna karışır senli cümlelerime................

Farzet ki Azrail’in sütbeyaz kanatlarında aşk!

Hangi toprak kabul eder ki bu Âşığı ?

Hangi yağmur guslettilir küçük kızı?

Ben deliyim.
Körpe bir gonca gülüm
hastalık kapmış..........

Sen yoksan ben bir hiç’im bilmez misin be vefalı?

Cürmüm kadar yer yakarım ben unutma cancağızım.

Gordion
01/04/2011