Gel/gitlerin omzundan kayıyorum
Terli yüreğimde silik bir fotoğraf
Yıkılır sığındığım metruk evler
Döner başımda kıyametin bulutları
Alnımdaki kaderlerin şifreleri çözülür
Ölüm meyi doldurur bir kadın kadehime
Yüreğimdeki sahralar kırlara dönüşür
Aşkın güvercinleri konar birazdan omzuma.


Künyemde öksüz bir sevda çetelesi
Gönlümün rampasında sebepsiz infilaklar
Yırtılıyor tenimdeki asi özlem
Denize dökülüyor aşkın notaları
Sular kendi yatağını arıyor
Soylu bir mermi ilerliyor alnıma
Toprak yarılıyor kendi hiddetinden
Ateşin elleriyle uzanıyor o kadın tenime
Dudağımın çiylerine sokuluyor aşkla
Sular serpiyor çaresiz yangınlarıma.


Hüznün tortularına sarılmışım nicedir
Penceremde rengini kaybeden bahar
Ağaçlar kendi narıyla yaşlanıyor
Başımı dayıyorum olmaz bir sevdaya
Avuçlarımda eskiden kalma bir kül
Serpmeye kıyamıyorum denizlere.
Kanıyor yüreğim öfkeli şakağımda.


Küflü aynalarda öteki yüzüm
Gülüşüm hercai bir mevsim
Kendi naramdan korkuyorum geceleri
Sevginin köprülerinden geçiyor bedenim
Kekremsi bir hicran yüreğimdeki açlık
Rüzgâr biçiyor insanlar kalabalıklarda
Devrilmiş çınar gövdemdeki hazin boşluk
Bir damla yaş oluyor aşk yanağımda.

Selahattin Yetgin