boşuna bakma gözlerin yaş dolu semaya
gitti gelmez o leylek beklemelerin boş artık
umut edip sevinme çıkınca gelirim diye bahara
kolunu kanadını kırdığın, o leylek yok artık.


sen beni kuşum diye severdin kıyamazdın ki
bazen dalar giderdin söylecek söz bulamazdın ki
ne olduda değiştin bu kadar kötü olamazdın ki
elini yumma aç,kuşun avuçlarından, uçtu artık.


nasıl ki leylek yuvası için gagasında taşırsa dalları
bende sevdamız için yüreğimde taşımıştım dağları
sen harap,viran ettin açmadan soldurdun bağları
bundan sonra güzün ardından yaz gelemez artık.


kuşu altın kafese koysanda istemez nafile demişler
seni görmeyincede benim gözümden sönüyordu fer
gül, eğlen, sevincine sevinç kat senindir zafer
başkasında yapamaz dediğin kuşun göçüyor artık.

_e.ö_