Ben, derdimi söylesem deryalara eş gelir.
Söyleyemem adını yar, başına iş gelir.

Yüreğim yangın yeri gör, nasılda tütüyor.
Sen orada ben bur da gülüm, ömür bitiyor.

Kim nereden bilecek hayal benim, düş benim.
Sen yoksun ya yanımda, yıl dört mevsim kış benim.

Bu sabah da bahçeye çıkıp nazar etmemiş.
Güller mahzun duruyor günün şavkı yetmemiş.

Nicedir bahçemizde, mahzun durur al güller.
Güller boynunu bükmüş, feryat- figan bülbüller.

Hasretim Arş’a çıktı, Arş hüzünle ağladı.
Topraklar doydu suya, tüm dereler çağladı.

Bir kere nazar etsen, yağmur durur gün açar.
Bastığın topraklarda katmer, katmer gül açar.

Sultanlar sarayları senin için yapmışlar.
Senin için savaşmış, senin için yakmışlar.

Sen öyle bir afetsin, Nuh Tufanı hiç kalır.
Cengiz Han at çatlatsa yine benden geç kalır

Bu yürek senin yurdun çekinme yar, böyle gel.
Bu yol, vuslat yoludur dönüşü yok, öyle gel.

Fırtınalar son bulsun, gel ki derya durulsun.
Yüreğimde toy, düğün, çifte davul vurulsun.

Kızlar girsin halaya, ince beller kırılsın.
Sevenler sevdiğine Tahir misli sarılsın.