Hoş geldin
Karabekir Paşam
Hoş geldin Erzurum’a
Hoş geldin yangına
Hoş geldin
Cesete, iskelete…

Hoş geldin
İsa’dan
Bin dokuz yüz on sekiz yıl sonra
Erzurum’a

İşte Paşam
İşte sana
Manzara-i umumiye
Yani umumi manzara

Bak işte
Duvar dibinde bir dede
İndirilmiş tumanı ayak ucuna
Bağırsakları tutturulmuş
Kırışık avucuna…

Bak cami avlusuna Paşam
Bir bebe
Ya dördünde ya da beşinde
Oyulmuş süngüyle gözleri
Ellerini sımsıkı kapatmış
Kaldırmış yukarıya
Dua eder gibi yaradana…

Bak ileri biraz, Paşam
Büyük eve, konağa…
Mürsel Paşa Konağı
Bir hamamın sanki
Yüzlerce, binlerce kat sıcağı

Kapılar kapalı Paşam,
İçerde onlarca, yüzlerce insan
Üstlerine bocalandı
Benzin tenekeleri..
Yıkadılar insanları
Bir ağacı sular gibi.
İçerde feryad-ı figan…

Bunu yapan insan,
Güya eşref-i mahlukat
Yani yaratılmışların en şereflisi
Bunu yapan
En şerefsiz mahlukat
En aşağı, en zifir
İnsan…


Hoş geldin
Karabekir Paşam
Hoş geldin Erzurum’a
Hoş geldin yangına
Hoş geldin
Cesete, iskelete…