4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1075
Okunma
yılların izini sürdü
ikinci tekil kişilerin
ardına düşen
gölgelerde..
kimdi
kiminleydi...
sarı tellerle
çevirdi düşlerini
ve
yanık kokusu sardı
yaşanmışlıklarını..
dokunsalar
titrerdi
korkularından
apansız
çekip gidebilirdi
gitmedi..
bir uğursuz kanat gibi
süzülerek uçtu
yok ettiği
yaktığı
ağaçların üstünde..
vakit
mart sonuydu
kaç baharı
süngülemişti
göğsünden
kaç yaraya
tuz gibi düşmüştü..
davetsiz...
karanlıklarda
kaç ele
kör bir hayalet gibi
sarılmıştı
hazla...
şimdi
altı
üstü
kenarı
dibi köşesi
parlıyordu
ciladan..
yerlere
damlayanı
kuru dalları sızlatıyordu
acıdan..
bahar
gömülmüştü
ar/ı sayılmayan
yanılsamalara..
23/03/2011
ödemiş
Cevap Yaz