Her sabah
O tahta’dan evimin içinde
Masadaki peyniri ziflenen farenin
Diş gıcırdatan sesiyle uyanıyorum.

Karşımda ilk selamlaştığım denizin
Ve onun dudaklarında gezinen dalgaların
doyumsuzca kayalara çarpışı,
Deniz kuşlarının ağızlarını süsleyen balıklar,
Günün güzel geçeceğini müjdelerdi bana.

Sevgilimin mektupları geldiğinde
Soğuk biramın yanını süsleyen sigaram
Coşkuyla cigerlerime yol aldığında
Ben kelimelerin içersinde aramaktaydım
Kadınımın o ceylan gözlerinini.

Gizlensede onlarca kadının içersine
Yinede ele verir kendini sıska haliyle,
Işıltısı vurur gözlerime,yansır gökyüzüne,
On binlerce yıldıza yansıyan sureti
Bir çırpıda ihbar eder kendi güzelliğini,
Belkide bu yüzden anladığım tek şeydi
Sevmenin ötesine gidemeyen sadakatim.

Ahh
Şimdiki sabahlarım;
Vurulmuş ölü kuşlarla dolu,
Ağaç yapraklarına gizlenmiş bir kısmı,
Onlarda ölecek, içlerindeki ölüm korkusuyla,

Bir yıkımın habercisi gibi
Gürlemek de deniz ağzıyla,
Hani nasıl fışkırır kan savaşın ortasında
Baktığında kin kusarsın zorbalara,
Oda öylesine savurmakta içindeki kanı,
Yüreğimi yaralıyor ağlayan yagmurun çırpınışları,
Bahçemde ölüyor mavi saçlı menekşeler.

Ölüyorlar bir bir
Karşımda balıkların mezarlığı
Oysa geçen ayda çırpınıyorlardı
Akıtmışlar yaşamın zehrini suyumuza,
Bu yüzden kabuslar eşliğinde
Her gece gözlerimde ölü balıkların resmi.

Ben son bir cesaretle yazıyorum
Bir kılıcın keskin ucu gibi acıtmalı yüreklerini,
Ağlayan nehirler,denizler,okyanuslar aşkına
Bırakın zehirlerinizi dökmeyi
Yaşaya bilsin balıklar,kuşlar,bahçemin çiçekleri

İsterseniz tutuklayın kelimeleri
Ama görün ölen küçük dilsiz insanları,
Kaldırın başınızı utanmadan
Kim kıyabilir yaşayan canlıya
Hangi tanrı kabul eder bunu?

Birgün sizde öleceksiniz
Ölecek zengin köşkleriniz
Kristal akvaryumdaki balıklarınız
Odanızı süsleyen papaganlarınız
Ama yinede bir ihtimal var
Yaşaya bilmesi için doğanın.

Görün: kokuyor denizdeki ölüler
Sondefa çırpınıyor kımıldayanlar
Birazdan yarılacak deniz ikiye
Fışkıracak içinden nefreti
Bırakın! şarkısını söylesin
’ Ey ateşden sudan toprakdan’ doğanlar.

Bu akşam uyuşuyor sol yanım
Çünkü biliyorum sıra bizlerdedir
Sürüklenecek cesedimiz
Bizimle yakacaklar tarlaları
Titrerken tutuşacağız
Alevler yükselir yükselmez
Coğrafyayla bir yanacağız.

Ey
Haber alamadığım kadınım,
Birazdan uyanacak güneş
Birazdan turuncuya çalacak rengi
Sıcaklığı serilecek yeryüzüne
Kokacak balıklarımız
Anlamını yitirecek kuşlar
Aç kalacak odamdaki fare.

Sen savaşmalısın orada
Unutma sevgili
Omuz vermelisin halkına
Fareye yem olmakdan
Daha kötüdür yenilmek onlara..

DEVRİM DOKDERE

Japonyada nüklerin yok ettiği küçük canlılara...