Kafeslerde kuşlar var, akvaryum da balıklar,
İnsanlara eğlence, o daracık mekânda.
Sözde özgür yaşarken, lüzumsuz kalabalıklar,
O dilsiz mahlûklara, gardiyandır zindanda.

Kimi zincire bağlı, tasmalı köpek besler,
Şampuanla temizler, kuşun sütüyle besler,
Ona iltifat gani, fakat garibi tersler,
Hayvanlıkla insanı tartamıyor vicdanda.

Tek kurşun sıkılırken tetikte binler parmak,
Akan damla kan değil, derya içinde ırmak,
Revamı ki? Canlara haince plan kurmak,
İtler kadar haysiyet koymuyorlar insanda.

Nerde bir kan dökülse, hepimizin payı var,
Vurulan hedeflerde oklar atan yayı var,
Sayısız bencillikte sayılmayan sayı var,
Bir taraf; güya kârda, diğerleri ziyanda.

Hüküm çoktan verilmiş, son mühür basılacak,
Beynimde bir kelepçe, yüreğim asılacak,
Boynumda yağlı urgan, bedenim kasılacak,
Hak ve hukuk, adalet, nerde nasıl ne yanda?

“İnsan hakları” sözde, hak vermeyen kanunlar,
Dünyayı ateşledi, kapitalist Karunlar,
Sönmeyen cehennemin başındaki hep bunlar
Emperyalist dillerle, hem de yanlış beyanda.

Hariçten gazel okur, yol açmayız dâhile,
Uzaktan köpürürüz, yanaşmadan sahile,
Yapılanlar az gelir, bizim gibi cahile,
Adeta tesadüfen! Yaşıyoruz cihanda.

Tüm Müslüman halklara, işlenirken cinayet,
Öfke dolu küfürdür, bizde bütün ibadet!
Sen yan gel yat kardeşim, sonra bekle hidayet!
Tartın ortaya çıkar, elbet bir gün mizanda.

Akvaryumda balıklar, kafes içinde kuşlar,
Hücredeki insandan daha özgür olmuşlar,
Aç kurtlar sürülere en vahşice dolmuşlar,
İnsanlar ölmüş gibi, bigâne bu meyanda.

İhtirasla sarılmış, bu bizdeki beş duyu,
Tüm dünyayı yutsa da dolmuyor bencil kuyu,
Ne uğruna akıyor? Milyonca hayat suyu,
Uyuma ey insanlık gerçeği gör uyan da.

İnancınız bu mudur? Sevap sanır söylemi,
Burnundan kıl aldırmaz, seyrediyor eylemi,
Peygamber anlayışı, Kur-an emri böyle mi?
Can mı kalır? vahşeti seyreyleyip duyanda.

Kitabına uydurmaz, uyarım kitabına,
Ardımı dönüp gitmem, can kurban hitabına,
Seri hesap içinde, şahidim hitamına,
Yaralı ötelemez, olup biten bu yanda.

20.03.2011…Mustafa YARALI