Binbir zorlukla gelmişti o yorgun gün,
Mutlu değildi yüzü,bağırıyordu hergün,
Dönüm noktasındaydı hayatı yüzüyse solgun,
Yaşlı adamın yüreği körpe bir çiçek ararken..



Herşey denge üzerinedir diyeydi fetfası,
Yaşamalısın çok geç olmadan derdi hayatı,
Hayat dengedir ,düşmemek içindir kanadı,
Yaşlı adamın yüreği körpe çiçek bir ararken...



Uçurumun dibine düşecekti belkide hayatı,
Risk adrenalin kurdu bile,en yüksek hattı,
Yüreğine vız gelir, tusunomi denizinde kalktı,
Yaşlı adamın yüreği körpe çiçeği ararken..



Papatyaları toplayacaktı ya eski bahçesinden,
Mantığını sıfırlamış ,fiş çoktan çıkmış devreden,
Duygusal dünyasını kurtarmış mantık silsilesinden,
Yaşlı adamın yüreği taptaze çiçek ararken..



Çılgınlıklar yaşar,harika keyif yasakları delerken,
Mantığın şu kara hücresinden affı çıkarırken,
Kendi kendisine hapis niyeymiş diye düşünürken,
Yaşlı adamın yüreği taptaze çiçek ararken..



ZAVALLI HAYATIM ŞİMDİ DER ANLAM KAZANMIŞKEN,
İNSAN OLDUĞUNU ANLAMANIN SIRRINA ERİLMİŞKEN,
AAAA!!!ODA NE,
AMBÜLANSIN ACI SESİ SENMİSİN YOKSA O?
KALBİNE NİYE YENİK DÜŞTÜNKİ ANİDEN..

HAYAT YANLIŞLARI AFFETMİYOR DEĞİLMİ ?
HERŞEY YAŞANILMALI GENÇ İKEN...

YAZARI BİNAY KAN
SALİHA HANIM
KAYIP SAYFALAR