Gözlerimi açtığım an düştüm her insan gibi
Ölüme giden yola bir yolculuktu bu
Tek kişilik bir yalnızlık
Ağlayışlar kalıyordu geriye
Ağıtlar yakılırdı bazen bir sevgiliye
Bazen de kardeşe,anaya ,babaya,yoldaşa



Bırakmalıydım oysa
Bir yarar geriye insanlığa
Önce günah dediler bana
İnanıp kandım
O yobazlara



Bir kız çocuğu görmüştüm oysa
Bakamıyordu dünyaya
Yanında orta yaşta bir baba
Bir çocuk ağlıyordu yanında
“Baba ne olur beni bırakma”
Kalbi yorgundu babanın
Ciğerleri bitmişti genç bir kadının



Göz göze geldik tanrıyla
Kendini bırak dedi dünyaya
Ruhun nasıl olsa gelecek bana
Gitme vakti gelmişti
Bir yaşamdan bir yaşama



Şöyle bir dönüp baktım ardıma
Bir göz oldum küçük kız çocuğuna
Bir kalp oldum bir babanın yuvasına
Ve ciğerlerim nefes alıyor bir anayla
Ben ayrılıyorum mutlulukla
Hoşcakal dünya hoşcakal



Son sözüm insan oğlu sana
Ardımda kalmadı ne adım ne sanım
Diye hayıflanma
Bak ben kendimi bıraktım ardımda
Gülümsedi tanrı bana
Organlarım çürümeyecek kara topraklarda
Ne yılana kalacak nede çıyana
Tanrı insana verdi organı
Yaşatsın diye onca canı
Bırakın hurafeyi,inadı
Hadi sizde yaşatın bir canı