Kendi kendinin peygamberi oluyordu bir çocuk
Kopardığı defter kağıdına bakar ilah bildiği hayallerine

Kıçın kıçın indiği adımları bir saydam dünya
Arka bahçelerinde soytarılar çukuru ölüm meskeni
Dar oyunlarında cezaevi barındırır
Ölünmüş şiirinin eşiklerinde kötülük senfonisi
Ve kara mısralar yazılır en korkunç gülmelerine

‘’Sır saklanır ve duvar yeni boyandı.’’

Büyüttüğü köpek hasta
Büyüttüğü köpek boş
Büyüttüğü köpek ölecek

Alnında kesik çizgisi onu nerde olsa ele verecek
Büyüttüğü köpek ölecek
Zalim olur narası korkan halklara gülerek
Hainlik evveldi şimdi bitecek

Kalınca bir defter sayfasına yazılır uslanmaz
Yazarsın bitmez
Hayaller sunan dünyasında
Kendi kendinin peygamberi oluyordu bir çocuk
Büyüttüğü hayalleri ölecek
Büyüttüğü köpek yaşayacak

Kara bir dümen şöyle döner rıhtımına;
‘’Zarflar kadar güvercinlerde önemlidir ama ‘’