Ben
Kollarımı incitme karanlık yüzlü melek
Bedenimi iterek nereye götürürsün
Gönderdim yaradana gönülden dua dilek
Amelimi okuyup ruhumu süpürürsün

Melek
Ömrünü araştırıp baktırdım sevabına
Hayallerin dünyanın fesadıyla barışmış
Nefsani duyguları uydurmuş kitabına
Sevapların azıcık riya ile karışmış

Ben
Gaybımda konuşurdu kapısına dek gittim
O ana kadar nefsim melül sakin dururdu
Rabbimin rızasını almaktı tek niyetim
Nefs şeytanla barışıp köpek gibi kudurdu

Melek
Nefsin terbiye edip tasmasını taksaydın
Bilirsin insandaki canlar baki değildir
Tende nefsi bitirip değerini yaksaydın
Ruhun sanki layemut sonsuz ömre meyildir

Ben
Bilirim duracaktır bir gün ömür saatim
Lakin dünya rengarenk gözlerimi cezbeder
Onunla uğraşmaya kalmadı hiç takatim
Kapıya gelir melek tende ruhu kabzeder

Melek
Mademki biliyordun kurallara uysaydın
Sana göndermedik mi kitap ile peygamber
Tabiattaki zikri sayihayı duysaydın
Kazanırdın cennette güllerle misk-ü amber

Ben
Bu dünya serabının çeliktendir kolları
Oysa ben bir acizim bir deriyim bir kemik
Kendinden labirenttir düze çıkmaz yolları
Ömrümün zamanını ördürdü ilmik ilmik

Melek
Terazinde ameller sade budur vesselam
Sana tarlayı verdik adam gibi ekseydin
Burada sökmez torpil boşuna etme kelam
Cenneti kazanmak zor ceremeyi çekseydin

Ben
Sığınırım rabbimin RAHİM RAHMAN adına
Soluma geldi kitap amel kısmı nahoştur
Pişmanlıklar diz boyu ruhta eser fırtına
Gözlerimde nedamet ellerimse bomboştur

Melek
Gördün sevdiklerini kabre girdiler tek tek
Rahat nefes aldında kendin layemut sandın
Ektiğin burda biçtin hakettin cezanı çek
Yapacak birşeyim yok yazık çok geç uyandın

Ben
Affet Affet Allah’ım beni aciz yarattın
Rızan illaki rızan herşeyimden öncedir
Gönlüm sevginle dolu dilimdeki evrattın
Merhamet ilmiğin çek boynum kıldan incedir

ŞEHRİSTAN