I

Şehrin soğuk yüzünü içine çekerken
Kalbi yağmur sonrası orman gibi
Buğulu, sisli ve duygu yüklü
Tanıdığı herkese yabancılaşmış
Haritada yeri çizilmemiş
Yaban/cı gibi bir şehirde
Her hatırasıyla komşuluğunu bitiren
Gözyaşları gönül dağlarından
Ama denize kıyısı olmayan
Keşfedilmemiş yerlerinden
Hırsına yenik, dudakları solgun
Üzgünlüğüne süzgün bir kız geçer

II

Hiçbir yerde iz bırakmadan gözleriyle
Yürüdüğü sokaklar kalbinde düğümlü
Daracık caddelerden geçerken
Yeşile yanık kırıklı geç kalmaları
Kırmızıda durmak bilmeyen asi düşleri
Sarı başaklarda daha olgunlaşmamış
Beklemeleri çökerken başından dizlerine
Kul rengi, dolu, yüksek gri bulutlar gibi
Üşümeleri özlemlerinden hatıralarından
Üzgün bir kız geçer

III

Yıllarca geçmediği bu sokaklardan
Yolcusu olan duraklardan
Bir kız geçer
Camdaki hayaline hayran
Kıvırcık saçları kızıla yakın
Us’lanmaz, nazlı, küçük bir kız
Büyür her Kasımda