Kimler tükürür hayat boyu bildiklerine
Dereler ırmaklar boyunca küfürler
Malta humması gibi yayılır oldu
En ince bilinen gerçekler

Çık ve yarım gündüzlü geceler bekle
Altın ışık çoktan söndü
Ve kızıl güneş yok
Mavinin tonları haykırmakta solgunluğu
Ansızın kantarda hayat

Tanıyorlar kimi görseler
Tanıyorlar ne yapalım
Parmak uçlarımda dahi yürüdüğümde
Bakışlarımdan tanıyorlar beni

Bilmiyorum neye benzerdi aysızlık
Yakamoz vurmamışsa denize
Kalbimden bir yarım parça kopmamışsa o gece
Neyi isterim ki
Sütten kesilen bebek ağlayışları bir torba
Yardımcısın, karanlığa süpürdüğünden anladım
paçavra, karanfil kokulu, zakkum örülü
Ve dilsiz kalır dalgaların kıyıya çakılması gibi
Arada duyulur ama anlam verilmez

Şimdi yüzüm peşkeş çekmiş yalnızlığa
Yaktık ulan gemileri yelkenler sağlam kalsın
Rüzgarsız bir denizim var koyulukta sınırsız dediler
İnandım.

MAİ