Yagmuru coktu kahverengi ülkemin,
Sabahlar herseyden önce baslardi,
Gülüslerin,
Gökmavisi ucurtmamdi,
öglen sonralarinda,
Mutlu bir uyku dayanmis sirtina,
En cok senden vardi,
Kahverengi ülkemde...


Aksamlara baslardik seninle,
Anlatirdik uzun uzun,
Evini kaybettiginde masaldaki kiz,
Bir yolunu bulur,
Mutlu sonla öperdim dudaklarini,
Kirpiklerin aydinlanirdi,Sevinclerimde,
En cok,
En cok seni severdim,
Kahverengi ülkemde...


Her kapiyi acandi sevgin,
Hoscakal der giderdin,
Sonra birden gelir sarilir
öperdin...
Hep ayni sevinci duyardik,
Yapmacik ayriliklari
ustalikla oynardik,
Cicekler koparirdim senin icin,
Ellerin olurdu nehirler,
Daglar,Denizler.
Her yer sen kokardi,
Kahverengi ülkemde...


öyle kücücüktük,
Kaybolurduk,
kocaman hayallerde,
` Sen ` derdin,
ve susar dururdun,
hic sebepsiz gülerdin,
Anlatmak istemesende anlardim,
Sonra koyar basini dizlerime,
Dalardin,
Kahverengi ülkemde...

Ersoy Cav 2010