3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1142
Okunma
UNUTULMUŞ BİR KENTE SABAH
Yeni bir sabaha uyanıyor şehir bombalarla
Yüzyılın kinin kusuyor toplar,mermiler,tanklar
Yeni bir güne merhaba diyor sessiz dualarla
Terk edilmiş bir şehir misali vurulmuş sokaklar
Kuşlar çoktan terk etti bu umut yeşermez diyarı
İki umut vuruldu ilk önce,katarlandı göçler
Biri çocukça yaşamaktı bu üryansız dağları
Özgür olmaktı diğeri,mavi olmayacak düşler
Asırlık yalnızlığı siliyor gözlerinden evler
Biri daha vuruluyor uyanmıyor bu sabaha
Kusuyor nefretini silah tutan hayasız eller
Tanrı şahid tutuluyor,bu kanlı sesiz figana
Bir anne çocuğuna ağlıyor, yarası çok ağır
Sarılı bedeni kendini çoktan terk etmiş düşler
Medeniyet dediğiniz bu vahşete sağırmı sağır
Ölü doğmaya mahkum Filistinli küçük bedenler...
İbrahim Halil Karabacak...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz