3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1806
Okunma
Unuttun beni,
söylememi beklemeden
akşam oldu yine,
perdelerde hüzün
sokak lambalarında
ayrılık,
kaldırım taşlarında
aşk...
Unuttun beni
her gördüğüm ızdırap,
her duyduğum
acı,
anlamanı bekleyip durdum
ama
ömrümün bu yanı
senin hayalinin
ellerinde esir
kaldı...
Unuttun beni,
bildiğimi sanırdım
sevgiden sonra
çıkacağım yolun
ilk sokağını;
gördüğümü sanırdım
aşktan sonra
varacağım yolun
son durağını,
ama her var olanın
bittiği yere
ulaşmak için
geçip gidiyormuş ömrüm
ne çare...
Unuttun beni
şimdi şu an
yeni bir hayatda
yeni bir evin
lüks mutfağında
yemek pişiriyor olmalısın.
28 ŞUBAT 2011
Nihat BAĞCI
Şiirin sahibi
Cevap Yaz