Seni seviyorum; bir sebebi yok
Yüzümde bârizdir, aşkın izleri
Âmakını sorma, inan dibi yok
Akılla çözülmez, aşkın gizleri

Sana çok âşığım ve sırılsıklam
Her şeb hayâlinle ben başbaşayım
Varlıkta elifsin, ben ise bir Lâm
Senden firâk ile, nasıl yaşayım?

Kun! emrinden sâdır, bir Lâm Elifiz
Bensiz olamazsın, mevtindir firâk
Dünyada vuslatla, hep mükellefiz
Bir ölüm ayırır, seni benden ancak

Gözlerime bakıp, bana bir söz ver!
Tâ kalpten bir aşka, sonsuza kadar
Saçlarını tel tel, her gece çöz ver
Koklayayım doksan, dokuza kadar

,,Ak saçlarınla da güzelsin hâlâ
Dedirtecek bana, bendeki bu aşk
Her gördüğüne de ,,İşte bu Leylâ
Diyecek âşıkın, ey mahbûb-u aşk!

Eğer senden evvel ölürsem, cânım!
Ardımdan ağlarsan, hüzne bürünüp
Rûhumla tâ gökten, inip, revânım!
Gözyaşını bulsam! yerde sürünüp

Candan sadece ben, sararım seni
Etrafında ruhum, hep uçup durur
Kalpten sadece ben, ararım seni
Rûhum pencerene, her gece vurur

Açar mısın camı, gelsem ânîden?
Farzet ki girmişim, güvercin gibi
Aslıma döndürsen, beni yeniden
Meşhur lambadaki, hapis cin gibi

Soner Çağatay 28 Şubat 2011 / 01:53 / Wuppertal