Gün geceye soyunurken üşüyor duygularım
oysa ay daha parlak dünden...

Anladım
anılar yine resmigeçit yürüyecek gecemden
uyku yine sinsice kaçacak gözlerimden
yakalayayım derken saat sabahı vuracak...

Odamın penceresinden gün bakıyor gözlerime
savuşturdum yine uzun soluklu bir geceyi
koyamadım yan yana senli iki kelimeyi...

Benliğimin bitkinliği arttkça
halsiz kalmış bedenimi kaldırmıyor dizlerim
ellerim uzanmıyor bir yudum suya
bir yudum sen yoksun ki içeyim...

Hatıralar bakarken başımın yükseğinden
gözlerim saate çarpıyor şiddetinden
akrep yelkovanı zehirlerken
zaman yine kaçıyor günden

Anladım
bir benmişim unutulan öylemi
şimdi biraz daha bırakıyorum kendimi
biraz daha acıtıyorum kimsesizliğimi
öyle dağıtmışsın ki beni
ama toparlamam lazım artık kendimi
oysa ne çok sevmişim seni
hadi dön geri!

Beynim aklımı yenilemeli
açılmalı kapılar sonuna kadar
güneşsiz odaya güneş girmeli
düşlerimi yitirdiğim halılar silkelenmeli
peki yeni bir hayata mı dönmeli
işte onu bilmiyorum şimdi
gözlerim güne sisli
acep geri getirir mi benden gidenleri