Yalnızım

Sonu gelmiş cümlelerin birindeyim

Yada tükenen herhengi bir gecede

Yalnızım

Hüzne doğan kalbin ortasındayım

Terk edilmiş fikrimin gerisindeyim

Yalnızım çünkü aynalara küsen suretimle başbaşayım

Sesinin yankılanmadığı şehrin gecelerinin bekçisiyim

Girmediğin yolların eskiteniyim

Yalnızım

Uykusuzluğumun nedeninin derdindeyim

Ağzından çıkacak nefrete bile muhtacım

Kıvranıyorum hayallerimde

Kimseye söylemediklerimde saklıyım

Yalnızım

Senin de duymadıklarındayım

Nedir bu sessizlik


Yetmediğim yüreğinin esiriyim

Nedir bu senden gidememezliğim

Gidemediğimden yalnızım

Nefesine muhtaç nefesimin kesilmişliğindeyim

Son demendeyim belki hayatın

Yalnızım

Ben sen varken de yalnızdım




Sevginin donukluğunda üşüyorum

Sağır edecek suskunluğundayım

Saklıyım

Bugün sınırı aşan sitemlerim var

Biriktirdiğim pişmanlığım

Güneş yarın doğsa da umutsuzluğumun zirvesindeyim

Yanlızım

Ellerimin terleyişinin de nedeni o mu olmamalıydı

Tek ele alkış çalmaya çalışıyorum

Beceremiyorum

Yanlızlığında kayboluyorum

Kıskanıyorum

Dalgaların sahile kavuşmasını

Artık kıskanılacak bir yalnızlığım var

Birikmişliğinin yokluğunda

Sen artık sevmiyorsun

Bunu gülerek söylüyorsun

Ve Gidiyorum

Ensemde manalı

soğuk sesinin nefesin izi var