8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1931
Okunma
Önünde pencerenin uzanıp divana
çektim tül perdeyi yana,
evimin güney cephesi
gökkubbe masmavi bir camekân
yerinde güneşin neşesi…
Gün yüzüne bıraktım düşlerimi
altında göz kapaklarımın
gül kızılı kan;
gözlerin gülen güneş
damarımda ılık ılık akan
Mart başı, ayın ikisi üçü
inanki ne zemherinin
ne de kedilerinin
yok en küçük bir suçu;
aşk dolu /su gözlerin bir içim…
Selâm sana sevgili
neşemi neşen ile kardın
güzelliğin çekti beni
önce bahar, sonra yaz
gül yüzünde güneşe çıkardın…
Şaban AKTAŞ
02.03.2011
Cevap Yaz