kentin kirli suyu mu değdi dudaklarına kaderim
değdi de mi dinmedi içinde ki hasret’in kederin
değdi de mi hep bir şeyler eksik deyip inledin
bilmedin mi hiç ömür dediğin tek saifelik bir yaprak
onun da olup olacağı un ufak kara toprak

bir acaip iklimde seğirtti ya düşlerin
bundan mı dır hep bir yanın öksüz bir yanın yetim
bundan mı bir yanın gurbet bir yanın tutsak
bundan mı gittin böylesi haraç mezat

ey benim başından kar eksilmezim
kaç masum kan’ıy la ellerini kirlettin
kaç mevsim devirdin Allah kerim diye
hangi dağın kar’ıy la yüreğindeki har’ı erittin

ey benim laf anlamaz söz dinlemezim
yok ki elimde şöyle can alıcı bir silah
ya alnının ortasından
ya da şakağından çekip vurayım
yok ki dermanım nefretimi suratına kusayım

bunca taşmıydı kalbin kıymet kadir bilmezim
bu ne talihsiz öfke bu ne kin esrar’ı nı çözemedim
kıl bile aldırmadın burnundan
ödün vermedin kibrinden gurur’un dan
söyle ben sana şimdi ne diyeyim

kentin kirli suyu mu değdi dudaklarına kaderim


ferhan erdoğan