Sokaklarinda kostugum yerdeyim simdi bir kavgadan bir kavgaya kostugum yerde ,

adam gibi sevmeyi ögrendigim yerdeyim,
linç ettim bütün hasretlerimi, özlemlerimi ,
yinede izmir deme bana aglarim çocuklugumun baskenti ellerimden tutup bütün sevdalarimi taze bir mezar sessizliginde gömüyorum gönlüme ,

beyazlara sardim bedenimi sensizlige döndüm ve bekliyorum toprak atilsin diye üstüme ,
saat hastrete yalnizlik vuruyor, hafif hafif doluyor gözüme
sen yinede izmir deme gözüm aglarim çocuklugumun baskenti

sokaklarinda küfür etmeyi sevmedigim ama çok küfür ettigim yerdeyim ,
sebebsiz kavgalardan bir digerine kostugum yerde adam gibi sevmeyi ögrendigim yerdeyim ,
eli kanli bir katilim öldürdüm bütün hasretlerimi ,umutlarimi özlemlerimi,

yinede izmir deme bana aglarim çocuklugumun baskenti

parklarinda oynadigim ,oyuncagimi yastik altina sakladigim ,her sokagini beynime kazidigim, hayal ettigim ,bittigim yerdeyim,
sanma acilardan kalan yüregi yarali bir kalp, sanma hiç vurulmadimmi , sanma hiç yenik düsmedimmi sevdaya , sanma hiç çocuk olmadimmi ve hiç oynamadim parklarda, hiç anlatmadim çocuklugumu,

oysa kimse kimse tanimadi beni annemden baska,
düslerimi asip yolara koydugum yerdeyim, beni birakip gittigin yerde ,
dogupda büyüyemedigim yerdeyim,
yürüyemedim sokaklarinda kursunlanma korkusuyla
olmamasi gereken yerdeyim, umutsuzluklari koydum zulama hasretlerimi aldim yanima,
sende kalmasaydi bir yarim çoktan çikmis olacaktim yola bilmemki sevda böyle bitmekmi?
yinede izmir deme bana aglarim çocuklugumun baskenti

sevdalarim gibi sevdasizliklarimida birakiyorum geride,
kenarda kösede ölen kaç garip varsa bir mezar kazdim her biri için kalbime,
bazen tutamaz kendimi aglarim saatlerce ,
bilemem ne sevdalarim tükendi bu sehirde,
sevgisiz bir ölümü ask aciyabilmekmi,

sen yinede sus gözüm izmir deme bana aglarim aglarim aglarim çocuklugumun baskenti