Günlerce uyumamayı bilirmisin?beyninde fırtınanın şu uğultusu,
Eserken korkutur ürpertir sesleri,karanlık o dehlizin kuyusu,
Tarifi yok olamaz bunun ,bak acıya karışmış şu endişenin korkusu,
Ah be yaşam,devam işte,şafakmı bak söktü bile,uyandırdı ilk ışığı ile..



Dokunduğum kadının eşyaları,hücum etti siyahlaşmış korkularıma,
Ya alıp başını giderse diğer dünyasına,eyvahlarım saklambacında,
Annesinin fotoğrafıyla karşılaştı gözlerim o an asılıydı duvarında ,
Ah be yaşam,devam işte şafakmı bak söktü bile,uyandırdı ilk ışığı ile...



Mahalle tenha gününde,poyrazıysa en sertini eser sanki inadına,
Bir sis çöktü ışığı çalıp,bazen hayatada çökmezmi?birden bulandırıp,
Annesi bana yine bakıyordu oradan minnetle sanki,ürktüm azıcık,
Ah be yaşam,devam işte,şafakmı?söktü bile uyandırdı ilk ışığı ile...




Kimbilir dirayet sembolü dediğim kadın,kaç kez annesine sığınmıştı,
Ama onun içindeki çocuk annesini kaybettiğinde, çoktan olgunlaşmıştı,
Galiba,kahkahaları ondandı,yensin diye güç, korkuya ordularını salardı,
AH BE YAŞAM,DEVAM İŞTE ŞAFAKMI?SÖKTÜ BİLE UYANDIRDI İLK IŞIĞI İLE..



DİĞER ODADAN SESLENDİ BİLE,DELİ KIZ SENİ DALMIŞSINDIR SUSUYORSUN BELLİ,
BIRAK HADİ ŞU KALEMİ ,DEFTERİ,ÇAYI DEMLE,BİR AN ÖNCE SICACIK İÇELİM HADİİİ!!!!


O SIRADA KAPIYI ÇALDI BİRİ,GALİBA BEYİ,YURT DIŞINDAN HABERİ ALIP KOŞTUĞUNDA,
BİZİM KIZIN YÜZÜNDEKİ PEMBELİK MUTLULUĞUN ÇİÇEKLERİNDE ,SARILDIĞINDA BELLİ..


SALİHA HANIM
KAYIP SAYFALARIM
YAŞAMIMDA ŞİİRLER
YAZARI BİNAY KAN

24.2.2011