yüreğim;
gül kokan kız çocuğunu
gelin etti maviliğe
kalemim;
son kez eğiliyor satırlarıma.
anlatamadığım ,
sevdamın ketum dilini yine yükledim düşlere
hiçbir yere özdeştiremediğim
hicranı anlattım harf harf.
papatya tarlalarına
İstanbul’umdaki
bakır renkli bulutlara astım gözyaşlarımı
su gibi aziz eyleyip
içime çektim seni
satırlarımda hicran olmayacaktı
özlem de..
Bir yanıma şehr-i İstanbulu
bir yanıma cancağızımı alıp
pervazı olmayan düşler ülkesine
beyaz üveyikleri kanatlandırdım.
izole özlemimi bıraktım
dökülen her kelimeye sana ilmeklemektediyim
mavi ufka gece karası gözlerinin genişliğini bıraktım
ismini hicranın kuraklığında heceledim.
seni anlattığım Marmara’nın sularına
çekip aldı nemli gözlerimden özlemi.
seni özetlediğim gece de
Ay’ın ondördü vazgeçti
mavi halıdaki saltanatından.
yüreğin;
yüreğim kadar vuslat yüklüsü....................

tek duamsın dilimin lâl olduğu
dek anlamımsın cancağızım
bensizliğin koynunda
yalnızlığımın tek adresi.
bilmez misin be cancağızım
bende " benin" kalmadığını.. ..............

gönül sancımın tek sultanı
kalemimin sahibi..........

aldırma satırlarıma sen vefalım
bulaşmış hicranın nemi.
önemseme zamanla olan harbime,
gali0bine.
sensiz düş’ü peydahlamadım düşlerimde
vuslatla kuruladım gözlerimin rutubetini
’cancağızım’ yazan mürekkebimi
senden başka bir yâr bilmedi
Kız Kulesi;
sensizliği avuturken
ben seni dua bildim
göğe açılan ellerimde
gönlümü,
dudaklarında hediye eyleyesin
ölüm gibi suskun suskun.
Haydarpaşa;
ruhumda bestelediğim umut türküleri mırıldanmakta
gece karası gözlerine istiflediğim anları bırak yüreğime.
uzat ellerini cancağızım,
hicrana karşı saf tutalım düşlerle
yüreğin, yüreğimde
hayat yolunda bir an tökezleyen yaşamda
" ölümsüzleştirelim" .......................

bedenimden hicranın kara yaşmağını çıkardım
Unutuldum bendeki sensizliğimden..
Düşürüyorum kendimden..
sar beni yüreğimden,
bakma öyle ne olur sana ait kirpiklerimden..
ben,
ancak sende anlam kazanıyorum cancağızım..................
gordion
25/02/2011