1.Kuru düşünceler apansız ölüm.
Gülmek , ağlamak bir tutulurdu
Ölüm ve yaşam hiçe sayılarak
Tüm zıtlıklar saklandı.

Perdenin düşmesini beklerdik
Ardalanırdı günler peş peşe suskun
Renklerin karıştığı gibi gözümüz
Yalanın açıklığına inananlar çıktı
Gördükleri her şeyi bir gerçeklik ayrıntısı sardı
Ben dediğim de ise yüzleri asıldı
Hey çağırmalarımda ki sahte Mesih
Mavi ay olur mu diyorum
Bak ; güneşte pembe,
Denizler de yeşil,
Bir insanlar renksiz
Onlar işte tüm renklerini tükettiler…


2.Yaşanmışlıklar düşünüldü ilk
Yaşanmamışlıklar ihlal edildi (durum onu gerektirir)
Yarım kelimeler seçildi durmadan. (Tamamlanacaktır bir şiir )
Doğru düşünceleri de asmak olabilir
Ölümsüzlükle çürütmek neden olmasın
‘’İnsanlık’’
Avuçlarda aynalar tutulmalıdır. (ters olabilir)

‘’Kara kireçle boyanacak bir gökyüzü seçilecek önceden
Tüm renksizlikler belirlenecek’’




3.Bir bebek ağlayışı gizli kalır
Sarılan kundaklar pak beyaz
Eksik çizilir ay geceye ağarken
Çocuk gülmeleri eksik kalır
Oyuncaklar yarı yanık yarı duygusuz
Bir talihsizlik yaratılmıştır. (Önceden)
Gençlere ölüm şarkısı bestelenirken
Yaşlılar hesaba katılmamıştır hiç
Bir mumun bitimi gibi bir şeydi
Kalınca bir mutsuzluğa esir ettiler işte
‘’Yüreklerinde prangalar
Bebekler, çocuklar ve gençler’’
Yaşlılar unutuldu !
O kadar …

4.Ve küçük harfle belirtildi sıfatlarımız;
renksiz olacak insanlar .