Kim bilir kaç yürekte yağmur yağıyor
Kaç yürekte aşk sırılsıklam şimdi
Suskunluğunun ardında bir bulut gizli
Sen gibi bir yağmur yürekli
Her tenine dokunuşu,ayrı bir haz verirdi
Aslında bilirdim,Eylül’dü seni okşayan


Bilirdim aslında yüreğindeki nemli gözleri
Susan diline inat,o haykırırdı diyemediklerini
Yüreğindeki sevgi sahiplenirdi biriciğini
Aşk şarkılarını ona söylerdin
O duyardı Eylül akşamlarının sesini
Aslında bilirdim,Eylül’dü seni dinleyen


Neydi seni sevdanın sürgününe yollayan
Ona koşulsuz öylece kul köle yapan
O sevdanın varlığı nasıl bir şeydi ki
Her an her dakika üzerdi miniciğini
Islatırdı hiç durmadan hayallerini
Aslında bilirdim,Eylül’dü seni ağlatan


Bir şair gibi okşardın aşka susayan gönülleri
Hiç bitmeyen,bitmeyecek dizleri gibi
Ona söylerdin şiirlerini,ona tapardı dizelerin
İnadına dinlemek istemese de seni
Haykırırdın bir bir aşk sözcüklerini
Aslında bilirdim,Eylül’dü seni aşka susatan


Kıskançlığın zehirli çiçekleri açardı yüreğinde
Açardı da,sen yine de devam ederdin sevmeye
Dinlemezdin,anlamazdın ya sen
O inadına yoluna gider,sen inadına severdin
Sanki ant içmiştin ölümüne sevmeye
Aslında bilirdim,Eylül’dü seni kıskanan


O yaramaz yüreğin bir gün yola gelir zannederdin
Gelmezdi,gelemezdi de
Hayat savurdu seni de,onu da bilinmezlere
Yürekler başka başka attı
Yüreğinde kaldı yağmurun aşk kırıntıları
Aslında bilirdim,Eylül’dü seni unutan


Yüreğin çok sonra anladı
O eksik cümlelerin yokluğunu
Çok sonra anladı söyleyemediklerini
Merakla soluklanan,öfkeli sözcüklerini
Dinmeyen o yangın selini
Aslında bilirdim,Eylül’dü seni yakan


Demek ki böyle bir şeydi sevmek
Özlemekti,kıskanmaktı,aramaktı sevdiğini
Sana hiç kızmıyor sanma şimdi
Onu gönderişine,ona inançsızlığına
Yüreğini görüyor,yağan her yağmur damlasında
Aslına bilirdim,Eylül senin yüreğindi



CANER SOYDAN