6
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1132
Okunma
titremiş soluğuyla sabahı öpen çiçek hoş geldin
havada bir sızı var
gri gökyüzünü içene almış hüzün
sonsuz uzağında özgürlüğün vakti
yansıyor evrene sanki küs
dağılacak efkar
uyaklı kırıklar merttir gizli katlarda
alınma
güneş seslenecek incecik
yapraklar yeni yetme düşlere muhtaç
çoğu zaman
bilemezsin nelere kaim zamanın evreleri
öfkelenirsin
toprağı boyamadan kırmızıların ruhu
sonrası sessizlik
gerçekler dökülür somut yoklukların gidişlerine
garipsindir sen de benim gibi
kırma boynunu gel gölge daha tenha
büyütmek var seni
yitirilmiş aşkların koynunda
....
5.0
100% (8)
Cevap Yaz