daha dün gibi sanki
konuşurken attığın kahkahalar
hala tazeliğini koruyor kulaklarımda
bu gün çok mutluyum demiştin
bende sormamıştım sebebini
daha yarım saat geçmeden üzerinden
ne bilirdimki ölümün pususundasın
kalleşçe, kahpece pusu kurmuş
beklemekte bedenini
evet koskoca iki yıl geçti
yitirilişinin üzerinden
çok şeyler değişti,çok şeyler yitirdik
tabutlara sığdıramadığımız ölümünle
biliyormusun?
diktiğin ağaçlar senin yitirilişine inat
her yıl doğuma hazırlanıyorlar özenle
her yıl bir başka meyveye duruyorlar
geçenlerde bahçene uğradım
her zamanki gibi demir kapının önünde
uzanmış sanki seni beklercesine minik
okşadım başını
gözlerime takıldı gözleri
senden haber beklercesine
yine Hüseyin’i gördüm
katmış önüne davarlarını
her karşılaşmamızda senden bahseder
senin hediye ettiğin asker botlarını kıyamıyormuş giymeye
ah Kenan bey ah diye yakındı
çok erken oldu çok dedi
ellere göre deli sanılan Hüseyin’di bu
bana göre en akıllı insan
değer bilen
kıymet bilen
evet can dostum tam iki yıl oldu bu gün
bize çalım atışının
o çalım sonunda da öyle bir gol attın ki..
hala o gölün şaşkınlığındayız hepimiz
biliyormusun ?
biz seni çok,
öyle çok özledik ki......

23/Şubat/2011 Can dostumun ölümün pususuna düşüşünün ikinci yıl dönümünün
anısınadır.
Vural Atak ÇAMLIGİL