Soğuk bir düş; kırılıyor elleri,
Donarken ağırlaşıyor damlalar,
Tozlaşıyor gitme diyemeyen gözleri...
Bulutlar iniyor gri ve serseri,
Kurşunlar gibi delerken kalbimi rüzgarın sesi;
kapanıyor perdeleri...

Kiraz kırmızısı ve şekli olmayan küçümseme,
Kuru ve sarı buğday başağında anlam bulan yaz rüzgarı,
Anlamını bilmediğim cümlelerin anımsattıkları.
Dudaklarında sıcak, pembe, dokunuş şarkıkları;
Yarının korkusu olmadan yaşamak tadı...
Gerçeğin şekillerine sığmayacak kavramlar.
Ve kapanıyor perdeler...

Şekillere bürünüyor renkler, kalıplaşıyor sözler.
İnanmak, uzak bir yıldızın anlatılmış hikayesi;
Ateşle çizilmiş sınırları erdemlerin;
Tarihe uzanan kör bir kuyu...
Düştükçe kaybediyorum kendimi ;
Siyahın içinde matlaşıyor gerçeğin renkleri.
Ve kapanıyor perdeleri ...



Cümleler anlatmasa, kelimler sınırlamasa;
Kurallarından ölesiye nefretle.
belirsiz ve anlamsız bana ait olsa sonsuza kadar.
Yanlış olsa, çirkin olsa, bana ait olsa cümleler...
Kapansa perdeler...