Sessizdi yalnızlık limanı
Issızdı iliklerime kadar.
Ilık bir esinti sadece varlığımı hissettiren

Usulca yaladı yanağımı,
Sağ yanımdan sol yanıma.
Aldı götürdü beraberinde
Dünden ne kaldıysa
yaşlılık çizgilerimin üzerinde
Hafifledim,
Ne bir eksiğim şimdi, ne de bir fazla
Şarabın pembesi kalmış dudak aralığımda
Bir de,
beynimde dolaşan leyli ağrılar

Yürüyorum,
farkında olmadan farklılıkların
Ne bir martı sesi kulağımda ne de yürek atışım
Oysa dalga sesleri med-cezir
Bir gelip bir gitti kulak zarımın orta yerinden

Hayli sonra farkına vardım
Göz bebeklerime vuran karartının
Yalnızlığımın içinde bir yalnızlık gibiydi resmi
Tıpkı benim gibi dedim, tek başına
Asi, zamanın zulmüne
Ve flört etmekte dalgalarla sessiz sessiz

O da ne!
Bir bacağı eksik,
Belli ki meydan okumakta hala yaşama
“Merhaba” dedim ama o duydu mu bilmem?

Yaren olmak istedim nedense
Bir kalp alışı sokuldum usulca kenarına
Yüz vermedi önce, eğildi diğer tarafına
“Dostum” dedim, döndü.
Sıkıştırdım yüreğimi o aksayan yanına

Gülümsedi!
Önce o,
sonra ben,
gülüştük sonrasında.
Misafirler çoğalmaya başladı gülüşme seslerine
Yalnızlıklar son mu buluyordu ne?



Önce;
Çok eskiden yalnızlığıma eşlik eden martılar,
Sonra bir karınca
Ortak oldular üççeyreği tükenmiş simit kırıntılarıma
O da ne!
bir uğurböceği
Ne işi var bilmem!
ne bir çiçek var etrafımda ne de çimen
Yapabilir miydim sana dümen
Bir şey diyebilir miydim?
“Git!” Diyebilir miydim?

Ah! Uğurböceğim Ah!
Yalnızlığımın ortağı
önce kırmızısına daldım bedeninin
sonra siyahına puan puan.

Belli ki o da sıkılmış,
Atmıştı kendisini yalnızlık limanına
Aldırmadan âlemin kahrolası dumanına


Paylaştık, paylaşmak adına ne varsa.
Gün batımına doğru uğurladık misafirlerimizi
Yine kaldık o meçhul gölge ile baş başa

Sen! Tahta sıram
Köhnemiş mahzun bank’ım
Söz veriyorum sana.
Yeniden geleceğime yalnızlık limanına
Yine sıkıştıracağım yüreğimi o aksayan yanına.

Hüzünlüydü ayrılık
Önce o baktı ardımdan
Sonra dönüp ben
Sordum kendi kendime;
Yalnızlık neden?

Cemil YILDIZ
18.02.2011