Dün ilk defa bir kumar oyununda kaybettim.
Ve dün ilk defa teke tek bir kavgada dayak yedim.
Gece sabaha kadar iki dizimin üstünde ırmak kenarında kalakaldım dün.
Ve dün senenin ilk karı yağdı Amasya’ya.
İlk defa hava çok soğuk olmasına rağmen üşümedim dün.
Dün ağlamayı ilk defa bu kadar çok istedim ama beceremedim.
Ölmek ya da yaşamak, hiç birisini istemedim dün...
Neden biliyor musun?
Dur sen, yine sus!
Ben yine kendim sorup, kendim cevaplarım.
İçimden gelmedi hiç birisi dün...
Dün içimden hiç birşey gelmediği gibi aksine giden de oldu.
Kendi halinde çocuksu bir kalbim vardıya, dün uçup gitti.
Sabaha karşı çöpçüler geldi ve elimden düşen gülü de süpürdüler dün.
Ve dün sabahın erken saatlerinde küçük bir simitçinin sesi uyandırdı beni.
İlk defa dün iki yerine, bir simit aldım ve yanında çay olmadan yedim.
Çok üşüdüğümü ilk defa dün o sıcak simiti yerken hissettim.
O kadar üşümüşüm ki gözlerimi bile kırpamıyordum dün.
Ama dün sıcak bir kahveye gidip de ısınmak bile istemedim.
Öyle donmuş ki içim, öyle üşümüşüm ki; dün seni sevmek bile gelmedi içimden.
Adını unuttuğumun farkına vardım ilk defa dün ve gözlerini hatırlamadığımın...
İçim de dışım da buz gibi sert olmuştu dün ve de soğuk.
Sonra yerimden kalkmak istedim ama dün kalkamadım, bacaklarımı hissedemedim.
Kendimi yokladım dün hiç bir organımın çalışmadığının farkına vardım.
Kalbim de atmıyordu dün ve ben bunun farkına vardığımda ölmüştüm...

Bugünse sıcak bir güneş doğdu,
Enerjisini kendinden alan, başkalarının ona muhtaç olduğu...
Yeni bir adam doğdu bugün,
Hedefleri olan, kendini çok güçlü hisseden...
Bugün yeni bir gün oldu,
Dünleri bitirmiş, sadece yarınları düşünen yepyeni bir gün...
Bugün kalbim başkası için değil, sadece benim için atıyor.
Ve bugün içimden sadece birşey geliyor; "Çok güçlü olmak!"
Göreceksin sen de tüm insanların göreceği gibi,
Çok değil, beş ay sonra yeni birgüne yepyeni bir adam uyanacak;
Bu söylediklerini küçümseyen, ve de daha da güçlü olmak isteyen...
Bugün bu adam yeniden doğdu, kimin neresi yiyorsa çıksın karşısına.
Uyuyan bir volkan dağının patladığı bir gündür bugün...
Yanmak istemeyen çıkmasın karşısına...
Bir aslan doğdu bugün, kendinden emin bakışları ve adımları olan.
Bir kartal doğdu bugün, kendini beğenen ve yüksekleri seven.
Bir robot icat oldu bugün, duyguları olmayan ve hedeflerine kenetlenmiş...

Dün kalbi çocuksu atan bir Erkan vardı.
Küçücük hayalleri vardı, kocaman sevgisiyle yetinen.
Bir kızı körkütük seviyor, onun da kendini sevdiğini sanıyordu.
Rüyadaymış meğer, her gördüğünü gerçek sanıyordu.
Dün küçük bir Erkan, küçücük hayaller kuruyordu.
Sevdiği kızla evlenmeyi ve ilerde müstakil bir ev almayı,
Dünyayı kurtarmakla eşdeğer tutuyordu...
Küçük düşünüyor ama çok büyük seviyordu.
Ama olmadı küçücük hayalini gerçekleştiremedi,
Kocaman sevgisini yaşatamadı,
Zaten kendisi de yaşayamadı öldü dün.
Garibi gömen de olmadı, öylece sahipsiz kalakaldı ortada.
Bugün büyük düşünen ve de içinde şu kadarcık sevgisi olmayan bir Erkan doğdu.
Çok değil beş ay kadar sonra daha güçlü, daha sonra daha da güçlü Erkan doğacak...
Belki bir gün bu Erkan gerçekten ölecek, ama o zamana kadar çok canlar yakacak...