Merhaba, şirinizde görsellik ve pastel renklerin uyumu güzel olmuş,çok hoş doğrusu...Şiiriniz de farklı:
çünkü sen sevda şiirisin
aynısını asla yazamadığım

Dizelerde de yinelediğiniz gibi sevginin kopyası olmaz...her an ve her kişi kendine özgü yaşar aşkları...Başka başka duygulanır her seferinde yeni baştan...Çünki sevda;"deli rüzgarların yaman esintisi gibi" ve "bitmeyen içlenme anıdır içimizde...her gün dönümü, bir ömrü bir damla suya bırakandır gözlerimizde..Seven geriye baktığında sevgisiz günlerin ne kadar ziyan olduğunu,kuru bir ağaç gibi sevgiden yoksun çiçek açmadan yaşadığını anımsar ve hüzünlenir...Fakat sevgi kendisini kah bir sulusepken,kah bir meltem...bazende kırmızı bir gül yapmıştır sevgilinin ellerinde...O sevgiliye; " dudakları titreten usul bir uğultuyla gider...Artık ölmenin ne anlamı vardır ki...Sevmek bu kadar mest etmişse bir gönülü:
bir gün
öldüğümü anlıyacaksın
acıyacak canın

Der ve yok saymaları oynar... Sonra da hüznü semiren şiirlere dalar...geriye sadece yaşattıkları kalır yaşamın... sıcakken tuttuğu ellerinde, hazan düşer ömrüne...Yolun başına dönmek zor gelir bir zaman....Yaşam bir nefestir...sevmekte...şimdi yolun başına dönmek gerekir mi bilinmez...Sevgilinin yokluğu kara hançerdir adeta...Ölümün öldüremediğini bir çift göz öldürür.Ve final:

ah hüsnüne bir daha çevirsem gözlerimi
kelebeğin son elvedasıyla
ölür müyüm sevgili...


Sevenler ölmez dense de sevginin içinde çileleri de var...Bazen yaşatırken öldürür...Şiiriniz çok güzeldi...tebriklerimle...Yüreğinize ve kaleminize sağlık efendim...Entellektüel.

Entellektüel tarafından 2/16/2011 8:55:01 AM zamanında düzenlenmiştir.