yaşadıqlarımızda
arzuladıqlarımızı
tapa bilmirik
bunu səndə gördüm
sənə çatdığım an
arxasınca qaçdığımın
sən olmadığını anladım

həzin musiqi altında
bir nöqtəyə baxıb
uzun-uzadı düşündüyüm
qız deyilmi bu qadın
niyə həsrətini çəkdiyimiz
nə varsa
sevdiyimizi düşünürük

həsrətlə bitib
həsrətlə başlayırsa
sevdalar
mən həsrəti sevirəm
mən toxunmağı düşündüyüm an
içimdə yaranan hərarəti sevirəm
mən yerini bilmədiyim
amma həsrətini çəkdiyim
səltənəti
səadəti sevirəm

mən əlçatmazlığı sevirəm
mən dabanımı qaldıranda belə
əlimin bir barmağı dəyən
yüksəkliyi sevirəm
mən gəminin bir addımlıq məsafəyə qədər
yanaşmağını
yaxınlaşmağını
mən yolun bir addım qısa qalmağını sevirəm
mən ömrün dar köynək kimi
əyinə gəlməməyini sevirəm
mən sevdikcə həsrətə yenilirəm
mən sevgiyə qalxdıqca
həsrətə enirəm

sevgilər həsrətin yanında
kiçik qalır
neçə-neçə sevgi gizlənir
bir həsrətdə
İnsan sevdiyini yaşaya bilmir
insan arzuladığı andakı
dəlicə istəyi
ehtirası
yaşadığı ana daşıya bilmir
elə həmişə nəyisə
kimisə istəyir

yaşamağın bir adı da arzulamaqdır

insan ehtiyacı olanda axtarır
insan ehtiyacı olanı axtarır
bütün sonluqlar tamamlanmamış görünür

ehtirasını öldürdüyün andan sonra
arzuladığın
darıxdığın qadın varsa
odur sevdiyin
toxunulan andan
fəthedilmiş sayılır qadın