2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1868
Okunma

BİR HİKAYESİ OLMALI HER DURUMUN ELBETTE ... BENİM PAPATYAMIN DA ELBETTE Kİ BİR HİKAYESİ VAR ... O , BİR ARKADAŞ, DOST... O BİR SEVGİLİ ... EN ZOR ZAMANIMDA YANIMDA OLABİLEN GÜZELLİKTE HEM DE ... ONU ANLATMAYA , KELİMELER DE YETMEZ BENCE ... PAPATYAM KISACASI ... ELİMDEN GELDİĞİ, DİLİMİN DÖNDÜĞÜNCE ANLATMAYA ÇALIŞIRIM ... İYİ Kİ TANIDIM ONU ... İYİ Kİ VAR ...
papatyanın sarısında kaldı benim aklım hep
uçurumun kenarında açışında da
hep inatçı bir gülümsemesi var dı arkadaşlığında
yüreğiyle sevmesi de güzel di aynı zaman da
düşünüyorum da , hiç gülü sevmedim ben
papatlayı sevdim hem de pek çok
onun arkadaşlığında buldum kendimi
dostluğunda sevgisinde büyüdüm aynı zaman da
uçurumun kenarındaydım onunla birlikte
keyifliydi her an düşmek korkusunda sevgisi
açtı, gülümsedi, güldürdü yüzümü kısacası
yüreğiyle sevmesi de güzel di aynı zaman da ...
Mert YIGITCAN
11 şubat cuma / istanbul
( Papatyalı şiirler ... )