Ağaçlar eksildikçe
Korku sarmış hayvanları
Barınacak yerleri ormanmış
Sayım yapmaya karar vermişler

Kavak, göknar, çınar
Kavak “buradayım” dedi.
Köknar yakacak olmuş
Koca çınar bir masa!

Kestane, gürgen, ladin
Meşe, ıhlamur, dişbudak
Karaçam, kayın, sedir
İnsanların bu hırsları nedir?

“Eyvah” sesleri yükseldi ormandan
Hayvanlar korkuyla titredi
Böyle giderse eğer
Onlarında soyları tükenirdi.

Çamlık nerede diye sordular?
Tarla açmak için yakıldılar!
Söğütlüğe ne oldu?
Yerine apartman diktiler!

“Bir çare bulmalıyız dediler
Yoksa bizimde soyumuz tükenir”.
Hepsi ürkmüş, hepsi korkmuş…
Hava gürleyerek yanıtladı.

“Kendi kendime yetemez oldum.
Nefes almanız için temizlenemiyorum.
Akciğerlerimi çalmayın.
Sonra pişman olmayın”.

Bulutlar bir “ah” çektiler
“Öyle doluyum ki sormayın
Yağamıyorum doya doya.
Toprağı doyuramıyoruz suyla”.


Ne hale getirdik doğayı
Hep hiçe saydık yararını
Tüketiyoruz, tükeniyoruz
Bitiriyoruz yarınları…