3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
876
Okunma
baktım ki senden fayda yok bana
sonunda kedimi de verdim bugün
önce gür tok sesini verdim onlara
hani bana hiç yükseltmediğin buğulu sesini...
onlar hep bağrışlarını duymuştu avaz avaz
sesinin bu rengini bilmezlerdi.
baktım ki bu gidiş hayıra alamet değil
seve seve verdim sesini
gözüm arkada kalmadan
sonra bakmaya kıyamadığım görmeye doyamadığım gözlerini verdim onlara
hani bana hiç çatmadığın ıslak gözlerini...
onlar hep karasını görürdü gözlerinin zindan karasını
bilmezlerdi gözlerinin sakin sessiz denizini
ama olmadı işte, yetmedi benim gücüm
gidiş hala kötüydü.
olsun dedim elleri yeterdi bana
gözümden iki yaş damladı ama
verdim gözlerini de
arkama hiç bakmadan
bir ellerin kaldı bende
sardım doladım kendime
bir de kedim vardı
ona seni anlattığım ...
sonunda ellerini de istediler benden
bana dokunurken kendimi yitirdiğim ellerini...
sözde -vurduğun kırdığın kırp döktüğün .
bana hiç vurmamıştı oysa o eller
hiç incitmemişti tenimi
verdim...
ellerini de verdim.
gözlerim ağladı
yüreğim bağırdı
kedim miyavladı
ama...
verdim ellerini de
kedimi sevdim günlerce
ağladım, haykırdım, parçaladım kendimi
faydası olmadı
zaman halimi anlamadı.
baktım ki olacak gibi değil
bana dönüşün yok
bana senden hayır yok
kedimi de verdim
kedimi de verdim bugün...
Cevap Yaz