Ses olunur yüreğe de, kulaK zarını yırtmadan
Gönül de okşanır da kanatıp, kıp kızıl yapmadan...


Gelmek ister isen eğer gönül, bekleyemem seni
Saz elinde sözlerin dilinde, düşme sen yollara
Gülşen bağımdan girme içeri, korum har da seni
Acır da sımsıkı sarar diye, sarılma kollara

Bu yüreği sen nice deprem de, yıkıp dümdüz ettin
Son isteğimi bile sormadın, cendere de sıktın
Tüm kainata rest çeken kalbe, bir lafınla yettin
Bal kaymak gibi tatlıyken gönül, bir lokma da bıktın

Elmasımsın deyip de kaparken, sudan ucuz sattın
Dağlar kökten çökse acımaz da, o hor bakış var ya?
Bir kez olsun yar sarsaydın ya sen, aşkla anacaktın
Kinle batırdığın diken var ya, tüm sevgim angarya

Ben sana sevgi ve saygı ektim, sen nefreti biçtin
Kör bir seçimdi belki benimki, senin neydi peki
Ruh alemime girip damladır diye derya içtin
Yangın çöktü içime bin pişman, attım ya ipeki

Gel benim başımın kör belası, nefes diye çektim
Oy benim akılsız şu dik başım, aktı ya göz yaşım
Önde açılan Hak yoldan şaşıp, nefse fidan ektim
Yüreğin kuyruğu acıdı ya, olmaz senden işim



(09.02.2011)AZAP...