Ne vakit hüzünlü bir şarkı dinlesem
Dalar giderim kimsesizce…
Gözlerimin önünden geçer
Kurduğumuz hayaller,
Kulaklarımı yakar fısıltıların
Ve bazen birkaç damla yaş düşer,
Bazen bir derin ah yırtar sessizliği…
Zamanın bilinmezliğinde
Ne vakit soldun ayışığım?
Gidişinle,
Suskunluğunla,
Yok sayışınla sevgiyi
Nasıl yaşatırsın ki tek başına
Yüreğimi sızlatan sevdamızı?
Şimdi soğuk var buralarda,
Üşüyor yüreğim sensiz…
Şimdi güneş bekleniyor buralarda,
Yanarken ben bahtıma.
Sen bir bak,
Bak o odanın penceresinden…
Görebiliyor musun gün batımındaki kızıllığı,
Görebiliyor musun gözlerimi orda…
Sakın uzatma artık ellerini,
Silmek için gözyaşımı…
Ben katarak denize onları,
Sessizce çekilirim dünyandan...
Her yakamozda sen,
Kimi anarsın bilmeden ben
Dalar giderim dünyamda
Eskimeyen sevdamla
Serap misali
Ya da uzanırım boylu boyunca
Düşünen adamın ayaklarına.
9.2.2011
Serap Hoca