Bak şimdi
Güneş batıyor
Karşıki dağın ardından
Sevdalar uçup gidiyor
Ellerim boş yaralıyım ben

Gök yüzünde dolaşan güneş
Dönüp dordusada etrafımda
Acımasızca

Zamansız
Doğan güneşin altında
Usulca bakarken resmine
Karanlık çöktü birden bire

Sevda ateşiydi damarlarımda dolaşan
Usul usul
Gecenin mağdur bakışları arasında

İçim buruk şimdi sensiz
Kapalı parmaklıklar ardında
Paslı demirden asılmış bedenim
Yalnızlığa terk edilmiş adam

O korkmalar değil
Güneşin gölgesiydi
Beni korkutan

Uykusuz gecelere mahkum
Olmuş yürek

Tutmuyor
Elim artık kalem
Yazamıyorum seni yüreğime
Doğarmı güneş bir gün ufkumda
Toprak sarmış bedenimi güneşte görmez

Kaybolmuş umutlar doğsada güneş
Bir çiçek ektim gül bahçesine
Yosunlaşmış sensiz
Güneşe özlem duysada yüreğim
Sensiz gece güneş doğarmı

Hafif bir rüzgar esti
İçime çektim seni
Dalgalar aldı sürüklüyor beni
Durduramıyorum bedenimi

Seni sordum dalgalara
Koca deniz yuttu beni

Hüznün izleri kaldı
Sadece yüreğimde
Hüseyin YANMAZ
06/02/2011