Hapsindeyim
Dört duvarında yeşeren ecelin terlerini siliyorum
Ellerim kirli
Yüküm gövdemde eğri

Eşiğinde örttüğüm hayatın üryan bedenini akladım
Şimdi belada başım

Kıyılarındayım
Kuruyan pınarlarını sulayıp yabâni otlarını tirtikliyorum
Dizlerim kanlı
Elbise tenime teyelli

Bazen koyup namlunun ucuna kendimi
Çekesim var tetiği
Başımdaki saatin tiktak kalabalığına karışan nabzımın
Gecikmelidir her seferi

Ne kadar firari bakışlarına yakalansam da
Ruhumun kabir defterine kazılmıştır ibretlerim
Deliksiz uykularım mahremin derin gözlerini seçse de
Düşüreceğim sabahı kendi yatağına

Kulaçlarım izsiz soluklanamaz dar vakitlerde
Kapanır mecâlim artık dışarıdaki her tepkileye
Nefes son seyrindeyken
Heves gelir hatta geçmek üzeredir

Topuğu kırık ayakkabımın , topal ayağına yıkıyorum müşkülün dengesini
Ezilmeyeceğim . . .

Dilersen sittinsene gelme
Ben intizarın olacağım Çonam
Ömürlüğüne ,
Ölümüne . . .


02/02/2011
18;00
eMİNE