(Babam ALİ ÖZGÜR’ün 1991 yılında yazdığı bir şiirdir.Onun sayfası olmadığı için paylaşmak istedim.)

Karamsayan hançer gibi bakıyorlar halime
Acılarımı bana sormadan anlatıyorlar zalime
Derman veremezler ızdırabla dolan kalbime
Eridip soldurunca beni isyankar ettiler

Ramazanda bile ağlayan yüzümü güldürmediler
Çekiyorum çilemi sızlayan yüreğimi öldürmediler
İçimdeki acıların ateşini isteyerek söndürmediler
Lakabım böyleymiş beni isyankar ettiler

Eskiden kahredip çileyle eridiğimi bilmezdim
Sararıp ızdırabdan kahrettiğimi görmezdim
İsteyerek bayramlarda elini vermezdin
Nağmelerle ağlatarak beni isyankar ettiler

İçimdesin sağlığında seni son defa göremedim
Vaktinde bayramlaşamayınca akan gözyaşlarımı silemedim
Uzakta olunca babacığım halini bilemedim
Razıyım kaderime beni isyankar ettiler

Ufkumdaki acıyla yaşamaya mahkum kaldım
Neyleyim azabımı çekerek maziye daldım
Cezalıyım gayrı ağlayanlar haberini aldım
Artık öksüzüm beni isyankar ettiler

Cahillik yapıp dinleyemedim babamın sözün
Ecel yanına gelip alacakmış özünü
Zamanında gelirler diye kapamamış gözünü
Ahirette bağışla beni isyankar ettiler