Eller bile gelip kıymet veriyor
Bir sen veremedin bir sen Gülizar
Huzur-u İlahi halim görüyor
Bir sen göremedin bir sen Gülizar

Geçmem asla gönül aşiyanından
Ve lakin endişem kader yönünden
Kimler erdi geçti gönül hanından
Bir sen eremedin bir sen Gülizar

Titredi ahımdan bütün kainat
Nedir bu sendeki niye bu inat?
Firkatin ömrüme gerdi de kanat
Bir sen geremedin bir sen Gülizar

Kimseler anlamaz benim halımdan
Çok çektim çileyi baht-ı zalımdan
Nice insan miski derdi elimden
Bir sen deremedin bir sen Gülizar

Hicrana büründü her sokak başı
Şimdi gelip kaldır canlı naaşı
Ufkumu sardı da mahşer telaşı
Bir sen saramadın bir sen Gülizar

İsrafil Sur’una üfürdüğü an
Anlarsın İsa Can her bir şey yalan
Mematım soruyor vuslat ne zaman?
Bir sen soramadın bir sen Gülizar

İsa Kocagül