bugün o sarp kayalıklara gidip geri döndü dengesizliğim

nirvanaya ulaşmanın huzuru kapladı içimi

ama geri döndüm ve her şey anormalleşti..

normalin duygularım gene kafamı sulandırmaya yetti

bir sesin çığlığı eksik olmadı kulaklarımda

parmaklarımın ucundanruhum çekliyormuş gibi hissettim..

tozlu siyah bir perdede oyunlar oynadım tek kişilik

acımayı sevmeyi öğretmek istedim kendime

beceremedim bütün oyunlarımın sonu nedensiz bir fiyaskoyla bitti

bugün vasıfsız bir eleman olduğumu

sanat atölyelsindede çalışan zafer abiden öğrendim

bana - el -in sanatını öğretti , öğüt verdi

yanılmış ve yanmış hayatlar üzerine konuştuk

yan demiş gönül,

akıl aldanmış bu edepsiz sözcüğee

kavrulmuş yaşamın denkleminde

sorular..

insan - sadece-insan

yaşamın penceresinden

acı hayatlar getirdim gözümün önüne

seyir defterime notlar aldım salaş bi kalemle

Ders bitmedi !