Küçük bir çığlıktı yalnızlığım!

Baba Adımı Karalama!
ne umutları büyüttük tek göz evimizde
her kapı kapanışında titreyen bir temel üzerine kurulu

bahçede yetişen dut ağacının gölgesinde kaybettim seni.

Baba Gitme!

"Muhtacım" diyemeden gitme.
Gidişini duyurma el aleme.

Baba,

Baba.

Babaa...

Yıldızlarımı sökme yerinden!
gecelerime incir ağacı dikme gizliden!
doğmamış çocuklarımı atasız bırakıp gitme.

Baba! Kal! Biraz Daha! Kal!

Kıvrıl hayatıma şöyle.
uzun uzun bakayım sana, sesini çıkarma.
çocukluğumu anlamadan beni gözyaşlarına gebe bırakma!

Baba Beni Ağlatma!

Üşüdüğümde sıkıca sarıl bana.
Baba bana yine " Atatürk’ü " Anlat!
Derin, Mavi Gözlerini anlat bana.

Baba Susma! Baba ! Baba Susma!


Son Selada Duydum Adını.


Helallik İstetme Kendine!
Kulaklarımı yırttırma!
Ciğerimi dağlama!

Beni Koca bir yalnızlıkla bir başıma bırakma..

Baba..

Baba...?

...